میدان آزادی
میدان آزادی که پیش از انقلاب ۱۳۵۷ ایران میدان شهیاد نام داشت،
بزرگترین میدان شهر تهران است که در بخش غربی آن جای گرفته است.
این میدان به همراه برج آزادی در سال ۱۳۴۹ خورشیدی برای یادبود جشن های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی ایران طراحی و ساخته شد
و پس از انقلاب سال ۱۳۵۷ به نام “میدان آزادی” خوانده شد. این میدان به شکل بیضی ساخته شده است
که در مرکز آن برج آزادی قرار گرفته است
و در حاشیه ی آن دو مسیر سواره رو که در برخی از بخش ها به صورت زیرگذر ساخته شده، قرار گرفته است.
میدان آزادی با مساحت ۵۰٬۰۰۰ مترمربع پس از میدان نقش جهان با مساحت ۸۹٬۶۰۰ مترمربع،
بزرگ ترین میدان ایران است و برج آزادی، یکی از شناخته شده ترین نمادهای تهران،
با بلندای چهل و هشت متر در میان آن جای گرفته است.رج آزادی یا شهیاد،
در زمان پادشاهی محمد رضا شاه پهلوی به عنوان نماد پایتخت ساخته شد.
طراح میدان شهیاد مهندس حسین امانت بود.
میدان آزادی در بخش غربی تهران جای گرفتهاست و مسافرانی که از فرودگاه مهرآباد و از بزرگراه لشگری (جاده مخصوص کرج) به تهران وارد میشوند،
به عنوان نخستین نماد شهری، با این میدان و بنای ویژه آن روبرو میشوند. این میدان به شکل بیضی ساخته شدهاست که در مرکز آن برج آزادی قرار گرفتهاست و در حاشیهٔ آن دو مسیر سوارهرو که در برخی از بخشها بهصورت زیرگذر ساختهشده، قرار گرفتهاست. در فضای میان بنای برج آزادی و مسیرهای پیرامون میدان نیز باغچههای چمنکاری شده بهصورت شش ضلعی ساخته شدهاست
1,613 دیدگاه